Web Analytics Made Easy - Statcounter

در همین راستا به تازگی خبری منتشر شده مبنی بر اینکه یک شرکت ساختمانی در کره جنوبی به هر کارگرش که بچه‌دار شود مبلغی حدود ۷۰ هزار یورو می‌پردازد به این امید که به حل مشکل نرخ پایین زاد و ولد در این کشور کمک کند.

به گزارش ایسنا، این شرکت در حال حاضر در مجموع ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار یورو یک‌جا به کارمندانی که از سال ۲۰۲۱ بچه به دنیا آورده‌اند، پرداخت کرده از جمله دو خانواده با دو فرزند که هر کدام حدود ۱۳۸ هزار یورو در جلسه سال نو کارکنان در اوایل این ماه دریافت کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«هان دونگ هون»، وزیر دادگستری کره جنوبی در دسامبر گذشته گفته بود که این کشور به‌دلیل بحران جمعیتی در خطر انقراض جمعیت است.

«جونگ کیون لی»، بنیانگذار این گروه ساختمانی به نام «بویونگ» نیز در جلسه کارکنان گفت: اگر وضعیت کنونی نرخ پایین زاد و ولد ادامه یابد، ما با یک بحران وجودی ملی مانند کاهش نیروی کار و کمبود نیروی انسانی دفاعی لازم برای امنیت ملی مواجه خواهیم شد.

نرخ تولد در کره جنوبی بیش از پیش کاهش یافته و این مسئله نگرانی مقام‌های این کشور را به همراه داشته است و سیاست‌های دولتی تاکنون نتوانسته منحنی زاد و ولد در این کشور را معکوس کند. نرخ باروری در این کشور کمترین میزان در جهان است و به‌طور متوسط ۰.۷۸ فرزند برای هر زن است. با این حال دولت کمک هزینه عائله‌مندی، شمار مهدکودک‌ها و حتی مدت مرخصی والدین برای به دنیا آمدن نوزادان را افزایش داده است.

کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که شرکت‌های بیشتری در این کشور چنین طرح‌هایی را اجرایی کنند. در همین زمینه گروه ال‌جی، مرخصی والدین را بیشتر کرده که می‌تواند تا دو سال طول بکشد و سه روز مرخصی استحقاقی به کارمندانی که تحت درمان ناباروری هستند، می‌دهد.

«اینسیل یی»، رئیس موسسه «جمعیت شبه جزیره کره برای آینده» که در حوزه تلاش برای افزایش جمعیت در این کشور فعالیت می‌کند در این خصوص به یورونیوز می‌گوید: یکی از بزرگترین نیاز‌ها برای شرکت‌ها نیروی کار است و جمعیت پایین باعث می‌شود آن‌ها برای استخدام نیرو با مشکل رو به رو شوند، اما جنبه دیگر ماجرا این است که این شرکت‌ها به مشتری و مصرف‌کننده هم احتیاج دارند، چیزی که در کره در حال ناپدید شدن است.

«سمی هونگ»، مدیر منابع انسانی شرکت بویونگ که این مبالغ را به کارمندانش داده به یورونیوز می‌گوید: ما پس از دریافت این مبلغ به بچه دومی فکر می‌کنیم که تا به حال درباره‌اش برنامه ریزی نکرده‌ایم. من خوشبین هستم که این مشوق‌ها به همکارانمان در شرکت انگیزه بیشتری دهد. این سیاست تشویقی غیرمتعارفی است و در نتیجه فکر می‌کنم بسیاری از کارمندان همچون ما به فکر تجدید نظر در برنامه‌ریزی‌های خود هستند و شاید آن‌ها هم مانند ما به فرزند دوم بیندیشند.

ارائه مبلغی به اندازه‌ای که بویونگ به کارمندانش پرداخت کرده در کره بی سابقه است، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که چندین شرکت این کشور اخیرا طرح‌های جدیدی را برای تشویق زایمان و تأمین رفاه کارکنان ارائه کرده‌اند.

آن‌ها معتقدند همکاری دولت برای حمایت بیشتر از کارمندانشان ضروری است.

با این حال پاداش یکباره نمی‌تواند همه مشکلات را حل کند. کارشناسان می‌گویند فرهنگ کار و تقسیم عادلانه وظایف والدینی بین زنان و مردان نیز بسیار مهم است. «یی» در این خصوص به یورونیوز می‌گوید: شما می‌دانید که تربیت کودک کاری نیست که فقط در یک روز بتوان آن را انجام داد و شما باید تا زمانی که کودک حداقل ۲۰ ساله شود روی این کار تمرکز کنید. من از جوانان پرسیده‌ام که آیا مایل به بچه دار شدن هستند یا خیر و آن‌ها پاسخ دادند مطمئنا اگر از آن‌ها حمایت مالی شود این کار را خواهند کرد.

در عین حال همه چنین نظری ندارند و برخی حتی با وجود پول هم حاضر به بچه‌دار شدن نیستند و موضوعات دیگری که می‌تواند در این روند موثر باشد و تغییراتی که حضور کودک می‌تواند زندگی والدین را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است به مانعی جدی‌تر برای عملی کردن این تصمیم مهم تبدیل شود.

اقتصاد کره رو به کوچک شدن خواهد رفت

کارشناسان در کره جنوبی پیش‌بینی کرده‌اند که جمعیت این کشور ممکن است در دهه‌های آینده بیش از ۱۰ میلیون نفر کاهش پیدا کند.

در پی انتشار آماری از کاهش نرخ زاد و ولد در کره جنوبی، بانک مرکزی این کشور هشدار داد اگر در این مورد تصمیمی به‌موقع گرفته نشود تا نیمه قرن جاری، اقتصاد کره رو به کوچک شدن خواهد رفت.

همچنین بر اساس اعلامیه این بانک، کاهش آمار فرزندآوری به معنای کمتر شدن تعداد نیروی کار در آینده است که به نوعی بازوی اقتصاد این کشور را شکل می‌دهند.

کارشناسان در سال‌های اخیر نسبت به پیامد‌های کاهش جمعیت در این کشور هشدار داده‌اند.

بنابر گزارش سی‌ان‌ان، آمار منتشر شده در نوامبر ۲۰۲۲ نشان داد میانگین تعداد فرزندان یک زن در کره جنوبی در طول زندگی‌اش به تنها ۰.۷۹ کاهش یافته است.

این آمار بسیار کمتر از رقم ۲.۱ است که برای حفظ جمعیت پایدار نیاز است و حتی در مقایسه با سایر کشور‌های توسعه یافته مانند ایالات متحده و ژاپن که روند کاهشی را طی می‌کنند، پایین‌تر است.

این شرایط برای کشوری با جمعیت سالخورده که برای حمایت از سیستم بازنشستگی خود با کمبود شدید نیروی کار مواجه است، مشکل ساز شده است.

درخواست رئیس جمهوری کره جنوبی برای مقابله با کاهش نرخ زاد و ولد

«یون سوک یول»، رئیس جمهوری کره جنوبی نیز خواستار «عزم راسخ» برای مقابله با کاهش نرخ زاد و ولد در این کشور شده است.

رئیس جمهوری کره جنوبی چندی پیش به کابینه خود گفت: زمان کوتاه است. امیدوارم هر سازمان دولتی با قاطعیت و امکانات موجود به موضوع زاد و ولد پایین رسیدگی کند.

یون با توجه به اینکه کره جنوبی دارای پایین‌ترین نرخ زاد و ولد در جهان است، خواستار «راه حل‌های مؤثر» برای معضل کاهش نرخ زاد و ولد شد و از مقامات خواست تا با دیدگاهی متفاوت به این موضوع بنگرند.

یون گفت: موضوع کاهش زاد و ولد ما را ملزم می‌کند که شرایط را جدی‌تر بگیریم و علل و راه‌حل‌ها را از ابعادی متفاوت نسبت به گذشته بررسی کنیم.

کره جنوبی به رغم صرف حدود ۲۰۰ میلیارد دلار در ۱۶ سال گذشته برای ارتقای رشد جمعیت، شاهد کاهش مستمر تولد‌های جدید بوده است.

در همین حال برخی از دولت‌ها در سراسر جهان برای تشویق افراد به فرزندآوری اقداماتی را انجام داده‌اند که در ادامه به برخی از آن‌ها خواهیم پرداخت.

برخی از اقدامات اخیر دولت‌های جهان که زوج‌ها را به فرزندآوری ترغیب می‌کند عبارتند از:

۱. ارائه خدمات مقرون به صرفه برای مراقبت از کودکان

ارائه پاداش‌ها و کمک هزینه‌ها به والدین می‌تواند یکی از مشوق‌های افزایش فرزندآوری باشد. همچنین کاهش هزینه و شهریه‌های مهد‌های کودک و مراکز نگهداری از کودکان نیز کمک کننده است. در همین راستا، مقامات کره جنوبی برای افزایش نرخ زاد و ولد به کارمندانی که صاحب فرزند شوند، مرخصی تشویقی می‌دهند تا بیشتر در منزل بوده و از فرزند خود مراقبت کنند.

۲. تسهیل دورکاری مادران

کارکردن در برخی از کشور‌ها از جمله کره جنوبی، چین و ژاپن به ویژه برای کارمندان زن حالت افراطی به خود می‌گیرد و در بیشتر کشور‌های توسعه یافته فرهنگ کار با زندگی خانوادگی در تضاد است.

یکی از گزینه‌های موجود در اختیار دولت‌ها این است که سعی کنند دورکاری و کار پاره وقت را بیشتر در دسترس قرار دهند. در کشور‌هایی با شمار بالاتر مشاغل پاره وقت و دورکاری، تمایل به فرزندآوری به مراتب بیشتر است.

۳. ایجاد انعطاف بیشتر از سوی کارفرمایان در شرایط کاری پدران

کارشناسان در یک بررسی خانواده‌های دارای یک فرزند را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که کاهش دغدغه‌های کاری پدران و حضور بیشتر در کنار خانواده و مشارکت در کار‌های خانه با شانس داشتن فرزند دوم در آن خانواده مرتبط است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: بحران جمعیتی قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل کاهش نرخ زاد و ولد کره جنوبی زاد و ولد نیروی کار کشور ها بچه دار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۳۶۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خطر بزرگ‌ترش روی بازار کار/تا سال ۱۴۰۷ چه اتفاقی می‌افتد؟

به گزارش خبرآنلاین ؛ این پژوهش در دو فصلنامه جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه توسط حسین محمودیان و نصیبه اسماعیلی دو تن از اعضای هیات علمی دانشکده جامعه‌شناسی دانشگاه تهران منتشر شده و پژوهشگران نتایج آن را «زنگ هشداری برای برنامه‌ریزان و سیاستگذاران در سطح کلان» عنوان کرده و افزوده‌اند که «سیاستگذاران باید بتوانند با برنامه‌ریزی هدفمند در حوزه اشتغال و سرمایه‌گذاری بهترین بهره‌برداری را از فرصت قرارگیری در پنجره جمعیتی کشور تامین کنند.»

اعتماد در خبری نوشت:این پژوهش ابتدا داده‌های اشتغال و مشارکت نیروی کار در ۲۷ سال متوالی طی سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۶ را در نرم‌افزار موسوم به «متلب» (MATLAB) بر پایه داده‌های سازمان بین‌المللی کار بارگذاری کرده تا بتواند یک شبیه‌سازی از آینده نیروی کار در ایران داشته باشد.

برمبنای نتایج شبیه‌سازی میزان مشارکت نیروی کار مردان ۱۵ تا ۶۴ساله از حدود ۷۴.۵درصد در سال ۹۷ به ۷۳.۵درصد در سال ۱۴۰۷ خواهد رسید و بدین ترتیب طی یک دهه، یک درصد از مشارکت این دسته از مردان در حوزه کار کاسته خواهد شد.

پژوهش حاضر نشان می‌دهد که میزان مشارکت نیروی کار زنان نیز طی این بازه زمانی از ۱۶صدم درصد به ۱۴صدم درصد ریزش پیدا می‌کند. بنابراین در این ۱۰ سال، میزان مشارکت نیروی کار در کل جمعیت ایران از ۴۶.۵درصد در سال ۱۳۹۷ به ۴۴.۵درصد در سال ۱۴۰۷ کاهش پیدا خواهد کرد.

پنجره جمعیتی چیست و چرا مهم است؟

بارها گفته شده که ایران در موقعیت «پنجره جمعیتی» قرار دارد و با رشد جمعیت باید از این موقعیت استفاده کند. اما این اصطلاح به چه معناست و چرا اهمیت دارد؟

به طور کلی، تعداد نیروی انسانی و جمعیت فعال در یک جامعه، از ترکیب و ساختار سنی هر جمعیت تاثیر می‌گیرد. ترکیب سنی نیز خود وابسته به باروری، مرگ و میر و مهاجرت است. در مرحله اول «گذار جمعیتی» باروری در نقطه ثابت و مرگ و میر رو به کاهش است. در این وضعیت، درصد جمعیت زیر ۱۵ سال نسبت به سایر گروه‌های سنی افزایش می‌یابد.

در ادامه دوران گذار جمعیتی، دوره‌ای ایجاد می‌شود که سطح باروری به سرعت کاهش پیدا کرده و سطح مرگ و میر نیز تغییرات کندی دارد. در این حالت نسبت جمعیت زیر ۱۵ سال در کل جمعیت کاهش پیدا می‌کند و جمعیت سالمند نیز نسبت کمی دارد اما سهم جمعیت بالقوه فعال ۱۵ تا ۶۴ساله از کل جمعیت بالا می‌رود.

در این صورت باتوجه به اینکه در این دوره گذار جمعیت، نسبت جمعیت خارج از سن کار و فعالیت به جمعیت بالقوه فعال به حداقل می‌رسد، شرایط بسیار مساعد جمعیتی برای رشد بالقوه اقتصادی فراهم می‌شود. این چیزی است که جمعیت‌شناسان با اصطلاح «پنجره جمعیتی» معرفی می‌کنند و در تاریخ جمعیت هر کشور فقط یک بار رخ می‌دهد و چند دهه به طول می‌انجامد.

در دوره پنجره جمعیتی بیش از دوسوم جمعیت در سن کار و کمتر از یک‌سوم جمعیت خارج از سن کار قرار می‌گیرند. در واقع در این فضا، بیشتر جمعیت به سمت بازار کار می‌روند و عرضه نیروی کار بالا می‌رود.

کشور ایران از سال ۱۳۸۵ در این مرحله قرار گرفته است. یعنی در حدود ۷۰درصد جمعیت در سن کار هستند که فرصت بزرگی برای رشد و توسعه اقتصادی است. در طول سه دهه اخیر یعنی از ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵ نسبت جمعیت زیر ۱۵ سال کشور از ۴۵.۵درصد به ۲۴درصد کاهش یافته و سهم جمعیت فعال از ۵۱.۵درصد به ۷۰درصد افزایش پیدا کرده است.

قرار گرفتن بیش از ۷۰درصد جمعیت کشور ایران در سن کار، ایران را در رده کشورهایی قرار داده که بازه پنجره جمعیتی را تجربه می‌کنند که خود یک محرک بالقوه برای رشد و توسعه اقتصادی یک کشور است. یکی از عوامل رشد اقتصادی در بازه پنجره جمعیتی، انتقال هزینه‌های جاری در بخش‌های عمومی کشور خصوصا هزینه‌ها در حوزه‌های اجتماعی نظیر آموزش و بهداشت به سمت سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی و زیرساخت‌های کشور است. در سطح خرد نیز خانواده‌ها می‌توانند هزینه‌های جاری را به سمت پس‌انداز و ارتقای استانداردهای زندگی خود هدایت کنند.

سیل مهاجرت نیروی کار ایرانی

در یک سال گذشته گزارش‌های زیادی از «مهاجرت نیروی کار» به کشورهای همسایه به دلیل پایین بودن میزان دستمزد و کاهش ارزش پول ملی ایران منتشر شده است.

براساس نظرسنجی موسسه کیو (مربوط به تیر ماه ۱۴۰۱) از هر سه ایرانی یک نفر مایل به مهاجرت است. تمایل به مهاجرت در ایران تقریبا دو برابر میانگین جهانی و نیز بالاتر از میانگین منطقه است. مهاجرت البته دیگر این روزها محدود به افراد نخبه و تحصیلکرده نمی‌شود. از مرمتکار و قالیباف فرش گرفته تا جوشکار و نجار و فعال اقتصادی به دنبال کشوری دیگر برای زندگی خود می‌گردند. در این میان هستند سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی که در جست‌وجوی سرزمینی بهتر برای سرمایه‌گذاری هستند. سرزمینی که نه از نوسانات نرخ ارز در آن خبری باشد و نه فضای نامساعد کسب و کار و بروکراسی‌های اداری پیچیده.

شواهد نشان می‌دهد در چند ماه گذشته میل به مهاجرت میان کارگران و به خصوص نیروی کار متخصص افزایش قابل‌توجهی پیدا کرده و درحالی‌که خیلی از کشورها مزایای زیادی برای جذب نیروی کار درنظر گرفته‌اند، کارگران ایرانی برای خروج از کشور دست و پا می‌زنند. کشوری که روزی مقصد اول نیروی کار برخی کشورهای همسایه بود حالا در حال ازدست دادن نیروی کار خود است.

گزارش‌های دوره‌ای شامخ و بررسی مشکلات اقتصادی بنگاه‌ها نیز شاهد دیگری از کمبود نیروی متخصص است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که آژیر بحران کمبود نیروی کار در بنگاه‌های تولیدی به صدا درآمده است. خالی شدن خطوط تولیدی از نیروی کار متخصص، معضل جدید بنگاه‌ها و از تبعات فضای بی‌ثبات و نااطمینانی است که بخش مولد در ایران به‌ویژه طی سال‌های اخیر با آن روبه‌رو بوده است.

ارزیابی مشکلات بنگاه‌های اقتصادی از نگاه شاخص مدیران خرید نشان از آن دارد که مهاجرت نیروی کار ماهر و تکنیسین‌ها به کشورهای همسایه در اسفند ماه سال ۱۴۰۱ به یکی از مشکلات بزرگ بنگاه‌های اقتصادی بدل شده و واحدهای تولیدی را با کمبود نیروی کار روبه‌رو کرده است.

براساس این گزارش، بنگاه‌های تولیدی اعلام کرده‌اند به دلیل تمایل به مهاجرت نیروی کار ماهر و تکنیسین‌ها ازجمله به کشورهای همسایه، با کمبود نیروی کار متخصص در بازار روبه‌رو هستند. از طرفی بخش زیادی از نیروی کار فعال در بازار کار، تخصص و انگیزه کافی ندارد، در نتیجه بهره‌وری کاهش پیدا کرده است.

این مشکل به مرحله‌ای رسیده است که فعالان اقتصادی خواستار تغییر قوانین استخدام نیروی کار خارجی هستند و به استخدام نیروی کار خارجی با بهره‌وری بالاتر تمایل دارند. به عقیده فعالان اقتصادی، افزایش هزینه‌های نهاده‌های تولید و ارائه خدمات از جمله دستمزدها، قیمت انرژی و تجهیزات باعث شده تا شرکت‌ها برای جبران هزینه‌ها ناچار به تعدیل نیرو در بعضی از واحدهای اقتصادی شوند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد شاغلان بخش صنعت در صورت عدم‌مهاجرت، جذب بخش خدمات شده‌اند. کار تولیدی به‌ویژه طی سال‌های اخیر با ریسک‌های متعددی در ایران روبه‌رو بوده است، از همین رو شاغلان این بخش به دلایل مختلف از جمله ریسک کمتر و درآمد بیشتر به بخش خدمات کوچ کرده‌اند. بخش خدمات همچنین، بیشترین نرخ ثبات اشتغال نیروی کار را در بین بخش‌ها (خدمات، صنعت و کشاورزی) داشته است. بررسی‌های مرکز آمار نشان می‌دهد، بسیاری از فعالان بازار کار، تمایل بیشتری به بخش خدمات در مقایسه با دو بخش کشاورزی و صنعت داشته‌اند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904377

دیگر خبرها

  • خطر بزرگ‌ در بازار کار/ تا سال ۱۴۰۷ چه اتفاقی می‌افتد؟
  • خطر بزرگ‌ترش روی بازار کار/تا سال ۱۴۰۷ چه اتفاقی می‌افتد؟
  • فرصت کوتاه برای رشد جمعیت
  • هشدار نارنجی برای ۵ استان | کاهش دمای محسوس در شمال شرق
  • زیرکوه زیر بار دو هزار میلیارد خسارت سیل/جبران با اجرای ۲۷ مصوبه
  • باران پاداش نقدی بر سر کشتی‌گیران؛ ۲۳ میلیارد تومان برای مدال‌آوران سال ۱۴۰۲
  • بانک دی در مسیر کاهش شناوری سهم و افزایش سرمایه نقدی
  • تشریح اقدامات مدیریت بحران خراسان جنوبی در سیل اخیر
  • بانک دی در مسیر کاهش شناوری سهم و افزایش سرمایه نقدی 
  • کمبود نیروی انسانی و بودجه پیشگیری در حوزه مدیریت بحران